Το Facebook ακολουθεί: Ο πειραχτήρι-τρώγων, ο προαγοραστικός εμένα-δολοφόνος Google

Επάνω μέχρι πριν λίγους μήνες, χρησιμοποιούσα Facebook ο ίδιος τρόπος που χρησιμοποιούσα το πειραχτήρι. Δηλαδή επέτρεπα σε καθέναν για να με ακολουθήσω. Αλλά ήταν διαφορετικό. Με το πειραχτήρι, καθένα μπορεί να με ακολουθήσει χωρίς έγκρισή μου. Σε Facebook, ο καθένας χρειάζεται την έγκρισή μου. Αν και ίσως απερίσκεπτος, απλά τυφλά ενέκρινα καθενός. Κατόπιν σταμάτησα. Δεν υπήρξε κανένας λόγος για τον οποίο μετέστρεψα τις συνήθειες Facebook μου, αλλά αποφάσισα ότι επρόκειτο να αρχίσω την υπηρεσία ο τρόπος Facebook που γίνεται αυτό φαίνεται πρέπει να χρησιμοποιηθεί: μόνο οι πραγματικοί φίλοι. Ήμουν λίγο πιό επιεικής -- Καθένας που έχω συναντηθεί πραγματικά προσωπικά. Εσύ; . Εξάγνισα αρκετούς ανθρώπους, που κόβουν «τους φίλους μου» στο μισό σε μια ημέρα. Αλλά τώρα συνειδητοποιώ που δεν είμαι αρκετά καλός. Με την έναρξη των θέσεων Facebook, υπάρχει πολλή συζήτηση για το που είναι ανατριχιαστικό ή έναν πιθανό εφιάλτη ασφάλειας. Σκέφτομαι όλος που είμαι και θα συνεχίσω να είμαι κατά ένα μεγάλο μέρος ανθισμένος. Ως εκ τούτου, είμαι επίσης βέβαιος ότι θα υπάρξουν νόμιμες αιτίες για την ανησυχία με το χαρακτηριστικό γνώρισμα -- αλλά κυρίως επειδή οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν Facebook ο «σωστός» τρόπος. Ούτε σκέφτομαι ότι Facebook τους θέλει πραγματικά.