Αυτό που είναι καλύτερο: Διάσωση του κόσμου ή οικοδόμηση ενός άλλου Facebook app;

Τρέχοντας ακριβώς στα σάκχαρα και την καφεΐνη, 32 ομάδες των σπουδαστών εργάστηκαν απευθείας για 18 ώρες για να αναπτύξουν τις εφαρμογές ότι ήλπισαν θα φυσούσαν τις κάλτσες των δικαστών μακριά. Αυτό ήταν στο uC-Μπέρκλεϋ Hackathon, τελευταίο Σαββατοκύριακο. Πράγματι, πολλές ομάδες πετυχαίνουν στην αποστολή τους. Έχτισαν κάποιο καταπληκτικό λογισμικό: για να παρέχετε την υπολογιστής-δευτερεύουσα απόδοση των παιχνιδιών, μετατρέψτε τα πρότυπα ιστοχώρου σε HTML/CSS, δημιουργήστε τα περίπλοκα playlists για τα βίντεο Youtube, και για να αναλύσετε τα ρεύματα πειραχτηριών. Μια ομάδα έχτισε ακόμη και μια διεπαφή τυχερού παιχνιδιού για μια νευρική κάσκα. Υπήρξαν τόσα πολλά δροσερά εργαλεία ότι οι επτά δικαστές, που περιέλαβαν τους αντιπροσώπους από Zynga, Facebook, και Υ-Combinator (και εγώ), είχαν μια δυσκολία επιλέγοντας έναν νικητή σε κάθε κατηγορία. Η εξαίρεση ήταν η «κοινωνική καλή» κατηγορία. Υπήρξε μόνο μια ομάδα ήταν αντάξιος της λήψης αυτού του βραβείου. Η ομάδα έχτισε ένα σύστημα για να επιτρέψει στους χωρικούς στις αναπτυσσόμενες χώρες για να στείλει SMSs στους εθελοντές σε όλη την υδρόγειο που παρέχουν τις ιατρικές συμβουλές έκτακτης ανάγκης. Αλλά οι δικαστές Σίλικον Βάλεϊ δεν θα μπορούσαν να δουν την αξία αυτής της τεχνολογίας. Το ένα σχολίασε, «εάν ο χωρικός έχει ένα κινητό τηλέφωνο, γιατί δεν καλεί ακριβώς 911; Αυτό είναι πραγματικά άλαλο». (Οι περισσότεροι από τους δικαστές δεν κατάλαβαν ότι 911 υπηρεσίες δεν υπάρχουν σε ισχύ οι περισσότερες στον κόσμο, και ότι SMSs έχει γίνει το Διαδίκτυο του αναπτυσσόμενου κόσμου). Αντ' αυτού, η επιτροπή απένειμε το βραβείο σε μια ομάδα που ανέπτυξε μια τεχνολογία ψηφοφορίας για τις πανεπιστημιακές τάξεις και για τις διασκέψεις. Η λογική για την παρούσα απόφαση; «Η βοήθεια των πανεπιστημίων είναι ένα κοινωνικό αγαθό.»